Pałacyk generała

Nie da się ukryć, że wpisem tym blog wjeżdża ponownie do zacnego miasta Łowicza. Niech to nie dziwi jednak przygodnego przechodnia, gdyż Łowicz należy do nielicznej, a już zwłaszcza na Mazowszu, puli miejscowości w miarę malowniczych.

Nie każde miasto w Polsce jest Kazimierzem lub Sandomierzem. Większość padła ofiarą trzech najgorszych -izmów dwudziestego wieku, to jest: nazizmu, komunizmu i modernizmu.

Łowiczowi malowniczości dodaje nieoczywisty do odnalezienia mikrozespolik zabytkowy związany z osobą i działalnością generała wojsk Królestwa Polskiego, Stanisława Klickiego.

Mikrozespolik składa się z wieży niewiadomego przeznaczenia, w której nie wiadomo co się dziś mieści, pałacyku oraz - tu muszę wierzyć na słowo katalogom zabytków - kapliczki i domku dozorcy.
W pałacyku wymościła sobie gniazdko instytucja kultury, jakiegoś rodzaju galeria sztuki lub rzeczy tej podobnych. Niestety, otwiera swoje trzewia tylko w czwartki w godzinach 11-14, a więc turysta bawiący w grodzie nad Bzurą, dajmy na to w niedzielę, skazany jest na pocałowanie klamki. I to tej od furtki w ogrodzeniu, a nie od drzwi.

Obiekty zaprojektowane nie przez Karola Krauzego (przez Karola Brochockiego?), podobnie jak urządzenia parkowe w pobliskiej Arkadii, zbudowane zostały z cegieł i rudy darniowej, i tak samo z wykorzystaniem starych elementów lapidarnych, tyle że z rozebranego w czasach Księstwa Łowickiego renesansowego zamku biskupiego.

Równie mało znana, co zespolik pałacykowy, jest postać generała Klickiego. A niesłusznie, gdyż w jego życiorysie skupiają się jak w soczewce losy modelowego wojaka polskiego epoki, w której to niestety głównie wojacy wchodzili w grę: od Sejmu Wielkiego do powstania listopadowego.

A więc, jak widać, istne „Popioły”, „Koniec świata szwoleżerów” i „Warszawianka” w jednym (losie). Brak tylko w tej biografii z gruntu niefortunnej wycieczki na San Domingo, ale to i dobrze, bo lepiej było oddać ducha później w Rzymie niż wcześniej na Karaibach, co niechybnie mogłoby nastąpić, gdyby generał trafił i tam.

Zwięzłe CV Stanisława Klickiego odczytać można pod tym adresem.