Smok podwarszawski

Oto obiecane historie o Smoku podwarszawskim.

W samym początku wakacji - pod tym terminem rozumiemy starożytny okres przerwy szkolnej, czyli lipiec-sierpień - w totalnie upalny i upalnie totalny dzień wypuściłem się na wycieczkę szlakiem nadwiślańskim Modlin - Wyszogród. Wśród licznych cudów natury i kultury napotkanych po drodze na tej niezwykle atrakcyjnej trasie znajduje się właśnie ów Smok. 

Ściślej: Mochty-Smok, gdyż jest to wieś sklejona z dwóch, i tak brzmi jej pełna nazwa.

Pomijając już tęże samą nazwę, jakże dającą do myślenia, z miejscowością wiążą się liczne niezwykłości.

Po pierwsze, tutaj znajduje się dawna cegielnia, która od dawna grozi zawaleniem i wchodzeniem na własne ryzyko. Jest w tym coś z prawdy, jeśli uwzględni się brak istniejącej dawniej drewnianej struktury na widocznej podwalinie z cegieł (swoją drogą, skąd wzięto cegły na budowę cegielni?).
Pobieżna zaś i zupełnie od niechcenia poczyniona kwerenda wśród map (LINK POPRAWIONY) topo-topo ujawnia nam przebieg dawnej kolejki gliniankowo-cegielnianej, po której też nic nie pozostało (z wyjątkiem pozostałości).

Gdybym był prezesem kuli ziemskiej, i wszystko ode mnie by zależało - urządziłbym na bazie pocegielnianych obiektów przybytek gastronomiczno-rozrywkowy. Odtworzyłbym wspomnianą strukturę drewnianą, ale maksymalnie bym ją przeszklił i tam urządził salę restauracyjno-taneczną. Ceglany cokół nadaje się bez wątpienia na kuchnię, zaplecze, no i piwniczkę z trunkami. Na kominie zaś powstałby taras widokowy na dolinę Wisły, rozległą połać Puszczy Kampinoskiej na drugim brzegu, twierdzę Modlin z drugiej strony i wieże romańskie Czerwińska z trzeciej. Widzę to wszystko tak zwanymi oczyma duszy.

Wyobraź se, Czytelniku: bierzesz ślub na Starym Mieście w Warszawie, po czym wraz z goścmi przechodzicie ogrodami zamkowymi na przystań na Wiśle, skąd statek zawozi Cię do Smoku na bal. Zmęczeni całonocną zabawą goście mogą udać się na spoczynek w zaadaptowanym na hotelik pocegielnianym budynku mieszkalno-administracyjnym, a rano udać się na regeneracyjny spacer po pobliskich wąwozach i wiślanej skarpie.

Zapraszam inwestorów strategicznych do spółki. Wnoszę aportem pomysł, know-how i bau-łau-łau.

Po drugie - zwiedzając po powrocie do bazy internet w poszukiwaniu informacji o tym miejscu, natknąłem się na - erudycyjny jak zwykle - wpis przygotowany przez pewnego znanego warszawskiego blogera.
Oraz - i tu niespodzianka - niebawem znalazłem inny blog i inny materiał o obiektach ze Smoka, o dziwo! posługujący się tymi samymi słowami. Ba, niektóre zdania są wręcz identyczne!
Jak wytłumaczyć tak niezwykły zbieg okoliczności? Chyba to szczególna karma i fęg-szuji miejsca natchnęły dwóch różnych autorów niemal jednocześnie tym samym tekstem!

Po trzecie i chyba najbardziej osobliwe, wśród wyników wyszukiwania Smoka w internecie, wyskoczyła strona nieznanego bliżej amerykańskiego internauty, który postanowił urozmaicić swój kącik sieci treścią opartą o losowo wylosowany artykuł z Wikipedii. I oto w ten przypadkowy sposób objawił mu się nasz nadwiślański Smok Mochty, którego nazwał swoją "official Polish village". Zamieścił dostępne w Google Earth (ściślej: Panoramio) zdjęcia dość tajemniczo jawiących się obiektów, z wnętrzem cegielni włącznie i zakończył swą relację słowami "OK. Bardzo podobają mi się Mochty-Smok, ale nie chcę wiedzieć, co tu zaszło (kto tu był więziony lub mieszkał). Na tym kończy się wycieczka, więc radzę - opuście Nawiedzony Tunel Mochtów-Smoka jak najprędzej. Kosztów nie zwracam."

Proszę, taki mały ten nasz Smok, a tyle o nim szumu w świecie...