S*K*R*A

Część pierwsza a zarazem część trzecia sagi o upadłych basenach.

To jest blogerska łatwizna. Każdy może wejść na teren przez rozległą dziurę w częściowo nowiutkim płocie i porobić swoje zdjęcia. Dlatego co drugi bloger warszawski pokazał (a co drugi pokaże) upadłe baseny „Skry”. Przyszła kolej i na mnie - przez dziurę w płocie przechodzę z jednej kategorii do tej drugiej.

Wejście przez pawilonik z kasą biletową nieczynne. Obiekt stoi otworem rozpościerającym się nieopodal w siatce.

Teren przypomina przejęte przez przyrodę ruiny pośród mezoamerykańskiej puszczy.

Skoczyć? Nie skoczyć?

To była podpucha! Ale jeśli ktoś chce się schłodzić, trochę wody się znajdzie.

Tutaj zaś możemy orzeźwić się napojami w scenerii architektury awangardowej. I nie będziemy pierwsi.

Po ugaszeniu pragnienia można zaliczyć suchy zjazd.

A oto małe „wczoraj i dziś” odnośnie do zjeżdżalni (skąd ukradłem stare zdjęcia - nie wiem):

A także „wczoraj” odnośnie do widoku ogólnego zespołu basenów:

Zdjęcie niechybnie zdjęte z wieży stadionu... A tu - z daszku nad zapleczem technicznym (zdjęcie ukradzione z blogu Marcina, sorry, Marcinie):

I to samo ujęcie dzisiejsze:

Na koniec - zestawione spojrzenia ze stacji „Mir”. Z lat wczesnych 90., kiedy to baseny wydają się jeszcze działać oraz współczesne:

CZY WIESZ, ŻE?
Urząd Naszego Miasta włączył na swojej foto-mapie kolejną warstwę: ze zdjęciem z lat 1975-1977?
Niestety! Z obszerną czarną dziurą w Śródmieściu Południowym, na Ochocie i Mokotowie, w tym i na SKRZE. Za to obszar nowej mapy obejmuje rozległe przedmieścia.

Osobiście bawiłem na basenach SKRY tylko raz w życiu - w przeciwieństwie do basenowego zespołu „Warszawianki”, gdzie byłem częstym gościem - zacna oferta klubu z Pola Mokotowskiego jakoś nie przypadła mi do gustu... Za to, gdy już nie działają - stawiłem się na ich terenie już nie raz....
(Zdjęcia pochodzą z kwietnia 2015, wbrew pozorom).