Wody Ponidzia

Ach! Pod tym pompatycznym (dosłownie!) tytułem kryje się schyłek owego jednego dnia na Ponidziu, a zarazem kres ponidziańskiej trasy turystyczno-krajoznawczej (pttk).

Pora odpocząć od starodawnych, omszałych budowli, nie samym kamieniem wszak człowiek żyje.
Stąd dziś widoki wodnoprzyrodnicze: stawy hodowlane pode Wiślicą oraz tzw. królowa polskich rzek...

W szuwarach wypatrzeć można liczne peryskopy łabędzie.

Perspektywa szpalerów na grobli przypomina dzieła mistrzów niderlandzkich.

U kresu trasy i samej krainy jest jeszcze jedno atrakcyjne krajoznawczo i widokobiorczo miejsce: Nowy Korczyn.

To tutaj Nida uchodzi do Wisły. Samo (byłe) miasteczko pasuje do opisanego wcześniej typu! Ma rynek, kościół parafialny i klasztorny w pobliżu. Zrządzeniem losu, obydwie świątynie stoją dziś jednak niemal obok siebie, przy drodze krajowej nr 79, która zaburzyła co nieco tradycyjny układ urbanistyczny.
W Korczynie jest także i synagoga, a raczej jej pozostałości.

Tym razem nie zatrzymujemy się jednak. Już tu kiedyś byliśmy, a i tak jest za ciemno na zwiedzanie, czy choćby robienie zdjęć. Naszym celem jest teraz wydostanie się z Ponidzia na drugi brzeg Wisły.
Promem!

Prom płatny.
Prom kursuje w godzinach 5.15 - 22.00
Opłata 6 złotych.
Podczas przeprawy promowej pasażerowie i kierowcy zobowiązani są wysiąść.
Kierowco zahamuj pojazd!
Max. ilość pasażerów - 12.
Całkowitą odpowiedzialność za nie opuszczenie pojazdów przez pasażerów ponosi kierowca!
Prom nośność 5 ton kursuje w odstępach 10 min.
Paragon można odebrać w kasie.

KONIEC