Przy okazji będzie okazja uświadomić sobie po raz kolejny z całą wyrazistością nonsensy turystyki zagranicznej z bronią w ręku. Oto - zagubiona pośród pól, nieużytków i zagajników - mogiła z czasów nagannych ofensyw I wojny światowej, a więc kolejny fragment układanki wewnątrzblogowego mikrocyklu pamiątek z lat 1914-1918. Porośnięty drzewami nasyp zawiera „17 Österreicher” i „114 Russen”, o czym informuje znajdujący się tam kamień, a ściślej mówiąc, wyryta na nim inskrypcja. Obecność byłych żołnierzy cesarsko-królewskiego Franza Josepha stawia mogiłę w świetle wyjątkowym wśród mazowieckich nekropolii przeważnie wyposażonych w zwłoki niemieckie (wilhelmińskie), rosyjskie albo miks obydwu tych rodzajów. Choć niewątpliwie też zalicza się ona (mogiła) do skromniej podanych.
Ekspedycja naukowa podjęta w ostatni dzień poprzedniego roku, trafiła tam bez pudła i jak po sznurku, chociaż zapomniała zabrać mapę.
Zwraca uwagę fakt zadbania o pamięć zapomnianych żołnierzy poprzez upamiętnienie świeżym krzyżem i artystycznymi kwiatami od ludu miejscowego.
Są warte mgły.
Ta mgła przepiękna :) Można w nią wchodzić bez obawy.
OdpowiedzUsuńO.
czy mgła to miała być mogiła, tylko akurat o i i zacinają Ci się w klawiaturze?
UsuńJa sie przychylam do mgły bez o, bo i mnie urzekła, z historią rzecz jasna:)
Usuńw sumie, racja. w mgłę wstąpić warto.
UsuńAż sobie sprawdziłem, gdzie to jest i okazało się, ze w rodzinnych stronach małżonki mej.
OdpowiedzUsuń>>Cmentarz wojenny, na którym pochowani zostali 17 żołnierzy austro-węgierskich oraz 114 rosyjskich poległych w czasie I wojny światowej. W tym rejonie wojska austro-węgierskie dostały się w zasadzkę zorganizaowana przez żołnierzy rosyjskich i poniosły duże straty. Cmentarz zlokalizowany jest w lesie ok.1km na południe od wsi Wola Dobieska.<<
Ciekawa sprawa, że w zasadzce zorganizowanej przez Rosjan zginęło siedem razy więcej zasadzkowiczów, niż zaskoczonych zasadzką Austriaków.
W każdym razie biorąc pod uwagę proporcje strat, nie nazwał bym ich wielkimi :)
być może twórcy notki pomieszały się (w myśli) dwa cmentarze: ten, który pokazałem (w zasadzie nie cmentarz, a mogiła), który jest 500 metrów na PÓŁNOC od wsi Wola Dobieska oraz cmentarz rzeczywiście leżący ok. kilometra na południowy zachód, w Krępie, już taki regularny pierwszowojenny. tam jest i trochę b. Rosjan i trochę b. Niemców. ale znowuż, zdaje się, nie ma Austriaków.
UsuńNaganne ofensywy I wojny światowej – o nie się akurat niejeden nasz prapradziad u losu dopraszał, wyszły nam w sumie na dobre. W porównaniu z ofensywami ćwierć wieku później były też, koniec końców, raczej humanitarne.
OdpowiedzUsuńw długofalowej perspektywie, że tak użyję nowomowy, II wojna światowa też wyszła nam w sumie na dobre: państwo po pewnych konwulsjach (cóż to jest 50 lat wobec wieku Wszechświata) jest w 99% jednolite narodowościowo*, w 80% wyznaniowo*, zwarte terytorialnie. w Unii Europejskiej i NATO, demokratyczne, wolne, z przyłączonym Śląskiem, Prusami, no i z dziesięciokrotnie dłuższą niż kiedykolwiek plażą.
Usuńi co, warto było? opłacała się ta wojna?
*) co jest zaletą nie w sensie ziszczonego snu nacjonalistów, ale jako istotne ograniczenie czynnika konfliktogennego
W długofalowej perspektywie państwo odrodzone po I wojnie w bardzo przyjemnej postaci jest po II wojnie i jej konsekwencjach wrakiem zdewastowanym i zdegradowanym społecznie, gospodarczo, kulturowo i geograficznie.
UsuńAle plażę ma dłuższą. Oraz Mazury (vel Prusy), Gdańsk, Wrocek, i parę różnych innych przyjemnych miejscówek. Dobra, żartowałem. Szkoda Wilna i Lwowa. I Warszawy tamtej szkoda. A najbardziej szkoda zakończonego przedwcześnie życia przodków.
UsuńBTW, nie wiem czy tylko ja mam takie szczęście, ale zawsze w takich okolicznościach zabudowy okołowiejskiej zjawia się wataha psów, a ja akurat przy sobie nie mam żadnej kiełbasy do neutralizacji zagrożenia. Chyba zacznę nosić jakąś konserwową.
Piotr H. -> mam nadzieję, że w Twojej wypowiedzi jest co najmniej tyle ironii, co w mojej.
UsuńIamI -> i tu jest właśnie odwieczne, bezodpowiedziowe pytanie, czy odrodzenie państwa takiego, czy siakiego, jest warte pagórków z trupów młodych facetów i tym podobnych.
psów nie było... a nie, przepraszam, ekspedycją zainteresowały się przy jakiejś zagrodzie wolskodobieskiej jakieś burki, ale na krótko i bez zapału :-)
Rzadko bywam równie mało ironiczny co w poprzedniej wypowiedzi. Serio. Nawet się zastanawiam, czy to nie faux pas - taka powaga w komciu.
OdpowiedzUsuńCzy odrodzenie państwa jest warte pagórków z trupów - do I wojny o tyle nie a propos, że nie po to stawano w niej do walki. Odrodzenie państw było jej produktem ubocznym. Ale ciekawym kontekstem są tu znów wydarzenia na Ukrainie - gdyby ludzie z Majdanu na pierwszym miejscu stawiali zasadę non violence, to już by było pozamiatane.
i bez ironii uważasz, że państo polskie odrodziło się w "bardzo przyjemnej postaci"?
Usuńtrudno mi w to uwierzyć. zaiste, kwitnące było to państwo, silne, sprawiedliwe, demoktratyczne, opiekuńcze wobec mniejszości, łatwe do obrony, przyjazne wobec sąsiadów i szanowane przez mocarstwa. (ironia).
czy wiesz na przykład, że fabykant... krwią robotnika smarował maszyny?!
Również trochę się gubię, kiedy piszesz serio, a kiedy (tylko) ironicznie.
UsuńBez ironii: jak na siedemnaście lat w miarę normalnego istnienia tamtego państwa, bo tyle to trwało od zakończenia jednych wojen do rozpoczęcia kolejnych, w dodatku z ogólnoświatowym kryzysem po drodze, to uważam, że dorobek w każdej możliwej dziedzinie zaskakuje - w tym sensie to państwo było, owszem, relatywnie kwitnące, silne, nie mniej sprawiedliwe od ówczesnej średniej, bardziej demokratyczne od ówczesnej średniej, w stosunku do mniejszości zachowywało się powyżej ówczesnej średniej, a kształt geograficzny był wypadkową wcześniejszego tysiąca lat historii, kilku decyzji polskich polityków i kilku decyzji międzynarodowych dyplomatów. W każdej z tych dziedzin potem było dużo gorzej.
nie mogę się zgodzić z tym kwitnieniem. były może enklawy kwitnienia w różnych dziedzinach. średnia ogólna też jest relatywna i nie wiem, czy jest sens porównywania z nią. gdy porównywać z ówczesną wyższą półką - porównanie blednie.
Usuńa więc zależy na czym się skupiamy - ostatecznie PRL też miał jakieś niezaprzeczalne osiągnięcia, przy zaczynaniu - w przeciwieństwie do II RP - w gruncie rzeczy od zera i mimo całych tych niesprzyjających okoliczności immanentnie w nim tkwiących ;-)
kształt geograficzny Polski współczesnej jest zaś najlepszy od czasów Krzywoustego.
Hm, nie wiem, czy ma sens przedłużać dyskusję, która się może ciągnąć w nieskończoność, ale mógłbyś na jakimś konkretnym przykładzie z tym kwitnieniem? Bo na razie dyskutujemy nieco powierzchownie: kwitło – nie kwitło – ależ kwitło – no jak kwitło, kiedy nie kwitło.
UsuńCo do geografii, to się drastycznie nie zgadzam. Co to znaczy, że kształt jest najlepszy od Krzywoustego? Że jest w miarę koncentryczny?
PRL nie zaczynał od zera, a jeśli tak uznać, to wtedy II RP zaczynała od -1.
UsuńPiotr H. -> nie chodzi o sam kontur, choć i on jest dziś przyjemniejszy. chodzi o przemieszanie narodowościowe i rodzące się w związku z tym bóle oraz - co jest związane - podatność na agresywne chapy sąsiadów, z których wszyscy mieli chętkę na większe lub mniejsze, z wyjątkiem marginalnie położonych Łotwy i Rumunii, i z czego zresztą bardzo rychło skorzystali, i też praktycznie wszyscy.
Usuńale racja, nie ma sensu przedłużać kwitnienia dyskusji. II RP nigdy bym kwitnącym państwem nie nazwał, raczej robaczywym. PRL zresztą też, albo raczej nadgniłym. bacz jeno, że zaczęliśmy od refleksji, że III RP wyszła na tym zrobaczywieniu, wyplewieniu i przegniciu na zdrowie, jak ten kwiat na kompostowej glebie. co też nie znaczy, że i ona jest ideałem.
H.Piotr -> w skali zniszczeń materialnych, demograficznych, społecznych, duchowych, etc - PRL zaczynał w zerze absolutnym, zwłaszcza w porównaniu z II RP, która chociażby zaistniała w kontynuacji zasad wolnego rynku, etc., nie wspominając już o materialnym i innym haraczu wobec ZSRR, do jakiego była zobowiązana (z początku bardziej, potem mniej).
O kwitnieniu już EOT, trzeba by zdefiniować pojęcia i kontekst.
UsuńO przemieszaniu narodowym - czyli przyznajesz rację Stalinowi? Przemieszana narodowo była cała Europa Wschodnia, taka była specyfika tych terenów. Taki był świat, który się organicznie ukształtował przez całą wcześniejszą historię tych narodów na tych ziemiach. Wytyczenie granic według podziałów etnicznych nie było możliwe, bo np. nie istniało coś takiego jak granica polsko-ukraińska, po której jednej stronie wszędzie przeważaliby Ukraińcy, po drugiej Polacy. Jedynym w regionie państwem jednolitym narodowo były Węgry, z tej przyczyny, że im w Trianon zabrano prawie trzy czwarte kraju. Nie znam statystyk, ale nie wydaje mi się, by np. w Czechosłowacji mniejszości było mniej niż w Polsce - byli tam Niemcy sudeccy, Węgrzy do dziś przeważający w południowej Słowacji, Ukraińcy i Węgrzy na Zakarpaciu, Polacy na Zaolziu, do tego Żydzi i Cyganie. Widzenie źródeł problemów w istnieniu mniejszości - to jest z jednej strony perspektywa nacjonalistyczna, a z drugiej dyskurs peerelowski, który uzyskaną jednolitością etniczną usiłował uzasadnić dokonane tu barbarzyństwo.
TLDR
Usuńjuz chyba szarżujesz personalnie, ale ja wszak jestem miłośnikiem przemieszania i czerpania. co z tego, jeśli poniektórzy ludzie do tego nie dorośli, albo raczej w pewnym momencie historii, kiedy skończyła się sielanka - właśnie dorośli do wicewersy, i jest to ciągłym powodem konwulsji narodowo-społecznych na całym świecie. chyba nie ma sensu wymieniać konkretnych koordynatów, dość rzec że w sercu starej Europy mieszkańcy sklejonego i miejscami wymieszanego kraju nie mogą wytrzymać z nienawiści do siebie nawzajem...
lepiej już żeby ludzie siedzieli narodami osobno, niż mieli się znów nawzajem wyrzynać.
i to nie jest perspektywa i dyskurs, tylko odwieczne prawdy o małości ludzkości.
Czechosłowację też pokąsali wymienieni przez Ciebie sąsiedzi, z tych właśnie powodów, o których piszesz, i jeszcze Stalin urwał swoje.
UsuńCzechosłowakom ;-) należało się, bo tłamsili Polaków na Zaolziu, Rusinów w Rusi, Węgrów w Felvidéku i pewnie Niemców Sudeckich też, ale że nas rozebrano? przecież uratowaliśmy część Ukraińców od Hołodomoru!
Usuńtak... à propos - ostatnio myśląc o rozbiorze Ukrainy, wymyśliłem, że np. Hucułom powinno się opłacać przyłączyć do Polski. gdyby nie byli odłączeni, to dziś sypałyby się z nich złotówki jak z górali podhalańskich. ale nic straconego, wystarczy odgrzać buzującą sto lat temu hucułomanię - i wszyscy zadowoleni.
Usuńa to jeszcze à propos "niemożliwości wytyczania granic według podziałów etnicznych":
Usuńhttp://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2a/Greater_austria_ethnic.svg
Zniechęciłem się kompletnie ro rozmowy po przeczytaniu, że osiem zdań to za dużo do przeczytania.
Usuń:-)
Usuńprzynajmniej jest jakaś sfera (?), w której nie wykazujemy jednomyślności.
Do mogił na razie się nie wybieram, ale we mgle się zgubić - fajna sprawa.
OdpowiedzUsuńzapraszam, chociaż to drugie jest - w przeciwieństwie do pierwszego - opcjonalne.
Usuń